Weekend w Blackpool

Witam po długiej przerwie na moim blogu.

Niestety nie pisałam, gdyż było to spowodowane wieloma czynnikami, o których wolałabym nie mówić. W skrócie jestem w trakcie ciężkiej pracy nad sobą. Muszę zapełniać sobie każdy wolny czas na tyle, by nie rozmyślać zbyt dużo. Dodatkowo za zadanie domowe mam spotykanie z ludźmi, robienie tego, czego się boję i walczenia ze złością. Być może wkrótce, jeśli wyjdzie z tego coś ciekawszego, opowiem o tym dokładnie.
Zaczęłam od wczoraj, ubrałam się w luźny strój sportowy, “nałożyłam” ulubioną muzykę na uszy i ruszyłam przed siebie. Biegałam po parku, choć wyglądało jakby miało się rozpadać, rozpogodziło się, ociepliło i byłam świadkiem jednego z najpiękniejszych, letnich wieczorów w ostatnim czasie.

Postawiłam sobie dwa cele. Muszę gdzieś to zapisać, a nie chcę robić tego oficjalnie, przy wszystkich znajomych(bo zazwyczaj wychodzi to bardziej na pokaz i “nici”) ani też nie chciałam sobie zapisać gdzieś w zeszycie. A więc tu, by przypominało mi o tym.

1. Przebiec w swoim życiu pierwszy maraton. Przede mną długa droga, jednak marzę by to zrobić i wygrać ze swoimi wszystkimi słabościami, ze wszystkim tym czego bałam się jeszcze kilka lat temu. I zrobić to tylko i wyłącznie dla siebie !
2. Skoczyć na bungee lub zrobić coś podobnego. Ostatnio podczas pobytu w Blackpool z lubym widzieliśmy coś podobnego do Bungee. Osoba przymocowana do lin, nie spadała pionowo w dół, jednak po podjechaniu na odpowiednią wysokość, miała kilka sekund na złapanie oddechu, po czym maszyna puszczała ją przed siebie. Pomiędzy słupami, które utrzymywały to wszystko na miejscu i nad masą ludzi. Wygląda to bardzo niebezpiecznie. Pomyślałam wtedy, że nigdy tego nie zrobię, jednak dziś wiem, że będę chciała trzepnąć tą Patrycję w głowę i to zrobić.

A więc jak mówiłam, 2 tygodnie temu wybraliśmy się do Blackpool. Niestety nie jesteśmy zbyt zadowoleni, gdyż pogoda nie była zachwycająca, wręcz męcząca, a sam wyjazd nie był zbyt dobrze przygotowany, bardziej spontaniczny. Pojechaliśmy na jeden dzień. Miasto samo w sobie ładne, jednak brakuje ducha. Ciężko to określić. Miałam wrażenie jakbym bardziej grała w GTA : San Andreas (dla niewtajemniczonych, pewne miejsce w tej grze wyglądało bardzo podobnie). Jednak mamy kilka pięknych zdjęć i dodatkowo wiele wniosków wyciągniętych na przyszłość :) Takie życie gapy :)
Przesyłam zdjęcia i mam nadzieję, że się spodobają :)

 Krótka chwila uwieczniona na zdjęciu.

 Bardzo przyjemne uczucie – usiąść na prawie ostatnim schodku podczas przypływu, by fale uderzały o Twoje stopy :)

 Witaj falo !

 Poznajcie najwyższego człowieka świata )

 W poszukiwaniu pamiątek.

Oto Patrycja. Zdejmuje właśnie buty, by wypróbować piasek angielski na bose stopy. Niestety, oczekiwania nie zostały spełnione ;<